فیلم راجبه فوجیساوا دختریه که پی ام اس خیلی شدیدی داره و به همین دلیل تو محل کار مدام دچار مشکل میشه . اخیرا اون به زادگاه مادرش برگشته و اونجا تو یه تولیدی میکروسکوپ مشغول شده درواقع داره کار دستی انجام میده . این کار اونو خیلی از لحاظ روحی بهتر کرده . گرچه هنوزم حملات پی ام اس وجود داره و یهو به کسی پرخاش میکنه و پاچه میگیره درواقع
چیزی که تو فیلم خیلی دوس داشتم این نگاه و درک و ملاحظه ی همکارای دختره بود . چه تو شرکت قبلی چه تو شرکت جدید تولیدی . غرق در درک زیبایی اصلا الله اکبر از دست ژاپنی ها و تمام .
تو اون شرکت یه پسره هست که گوشه گیره اونم به خاطر حملات پانیک و اختلال هراس 2 ساله که از کار دفتری به این شرکت اومده . یه روز فوجیساوا بهش گیر میده که چقد اب گازدار میخوری اب گازدارت صداش رو عصابمه . و همکارای دیگه میان سریع وسط و اونارو از اون محل دور میکنن . با ذکر اینکه اره تو راس میگی تو حرف اشتباهی نمیزنی .اشکال نداره و ممکنه پیش بیاد و این جور حرفا . میدونین خیلی باملاحظه هستن . جوری رفتار نمیکنن که تو مشکل داری یا عجیبی و حس بدی بهت بدن . وضعیت همو درک میکنن بدون تحلیل بدون فشار فقط می پذیرن . به ارامی انگار که مثل دریای مواج یا مث زله ای که همیشه تو کشورشون هست . زله میاد و خیلی بدیهی و ریلکس نشستن سرجاشون . آه زله اس . و همین . سکوت و پذیرش . زیبا نیست ؟!
من خیلی فیلم رو دوس داشتم . از هر لحاظ . خیلی درکشون میکردم .
و دوس دارم که همچون رفتاری داشته باشم منم به نوبه ی خودم خیییییییییییلی پرخاشگر هستم خیلی عصبانی و زودجوش هستم و خیلی خودخوری میکنم . توقع درک از کسی ندارم ولی میخام همه چیز در سکوت باشه . حوصله توضیح دادن ندارم . نمی فهمم چرا باید همش یه چیز بدیهی رو توضیح بدم ؟! برای نفهمیدن حرفم توسط کس دیگه عصابم بهم میریزه . و حوصله توضیح اینکه چرا عصابم بهم ریخت رو ندارم . عوضش مدام تو ذهنم صحنه سازی میکنم توضیح میدم و خسته کننده س این وضعیت و دوس ندارم این وضعیت رو . نگران بودن رو استرس داشتن رو . نگران ری اکشن های دیگران بودن . از نگاه و رفتار دیگران حالاتشون رو درک کردن . و چرا فقط من باید درک کنم ؟
چرا دیگران به اینکه من از این اهنگ که توسط یه ادم مزخرف بی هنر بدترکیب با اون شعر مزخرفش خونده شده متنفرم توجه نمیکنن ؟! چرا اونا به خاطر من اون اهنگ مزخرف رو قطع نمیکنن ؟! بعد من اهنگ کیوهیون با اون صدای افسانه ای زیبا بهشتی رو باید قطع کنم چون میترسم یکی از این نوع اهنگ خوشش نیاد و یا چون یه اهنگ خارجیه غیر انگلیسیه شاید بره رو عصابش چرا من باید همش به قول کره ای ها 눈치 챘어야 돼 ?! 왜 나만 알아차렸어야지 ?!
و اینجور مسائل خلاصه . و اها داشتم میگفتم منم دوس دارم ولی این رفتار در حالتی امکان پذیره که محیط پذیراش باشه . فک کن تو یه محیط متشنج و از صب پامیشی دعوا فش عصاب خورد کنی تحمیل عقاید و رفتارها به همدیگه حتی تا جایی که به اینکه چرا دوتا پتو میکشی روت هم میخان تسلط داشته باشن . چجوری میشه تو همچین محیطی مث ادم رفتار کرد . نمیشه . نمیذارن بشه . فقط باید بمیری درحالیکه دوس نداری بمیری .
فیلم درکل راجبه این نوع مشکلات بدیهی انسانیه . و اینکه چطور میشه اونها رو پذیرفت و باهم کنار اومد و درموردش حرف زد . این فیلم رو دوسال پیش فک میکنم یا شایدم پارسال تو یه مجله ی کره ای دیدم مقاله ش رو و الان بالاخره بعد مدتها برای دانلود اومده بود .
فیلم ژاپنی اگر گربه ها از جهان ناپدید بشن
خیلی ,فیلم ,اینکه ,اهنگ ,ندارم ,توضیح ,حوصله توضیح